بازار های بین المللی و مفاهیم آن

بازار های بین‌المللی به بازار هایی اطلاق می‌شود که فعالیت‌های تجاری و اقتصادی در آن‌ها به صورت متقابل بین کشورها انجام می‌شود. این بازارها به‌عنوان مراکز تبادل کالا، خدمات، سرمایه، دانش و فناوری بین کشورها عمل می‌کنند و در آن‌ها شرکت‌ها امکان انجام تجارت بین‌المللی را دارند. توسعه بازارهای بین‌المللی باعث تقویت روابط اقتصادی و اجتماعی بین کشورها می‌شود و فرصت‌هایی را برای رشد و توسعه اقتصادی فراهم می‌کند.

اهمیت ورود به بازارهای بین‌المللی برای شرکت‌ها و کسب‌وکارها به علت مزایای فراوانی که این عملیات فراهم می‌آورد، بسیار زیاد است:

1. افزایش فروش و سودآوری: ورود به بازارهای بین‌المللی، به شرکت‌ها امکان عرضه محصولات و خدمات خود به مشتریان جدید را می‌دهد که این امر منجر به افزایش فروش و سودآوری آن‌ها خواهد شد.
2. توسعه و رشد بیشتر: بازارهای بین‌المللی فرصت‌های رشد و توسعه بیشتری را برای شرکت‌ها ایجاد می‌کنند. این فرصت‌ها از جمله دستیابی به بازارهای بزرگ‌تر، افزایش تولید و اشتغال، و افزایش تبادل دانش و فناوری هستند.
3. مقابله با رقبا: ورود به بازارهای بین‌المللی به شرکت‌ها امکان مقابله با رقبا در سطح جهانی را می‌دهد. این امر باعث افزایش توان رقابتی شرکت‌ها می‌شود و آن‌ها را قادر می‌سازد تا به بهبود رقابت‌پذیری خود بپردازند.
4. دسترسی به منابع و فناوری: با ورود به بازارهای بین‌المللی، شرکت‌ها می‌توانند به منابع مختلفی از جمله نیروی کار، مواد اولیه، فناوری و دانش دسترسی پیدا کنند که این امر می‌تواند به بهبود عملکرد و کیفیت محصولات کمک کند.
5. ریسک‌پذیری و تنوع: ورود به بازارهای بین‌المللی به شرکت‌ها امکان تنوع در محصولات و بازارهای مقصد را می‌دهد. این امر می‌تواند به کاهش ریسک‌ها و تأثیرات ناشی از تغییرات در بازارهای داخلی کمک کند.

مقاله پیشنهادی ما به شما همراهان گرامی: مطالعه مقاله تاثیر شبکه های اجتماعی بر بازاریابی قرن 21 

بازار های بین المللی

عوامل مؤثر در انتخاب استراتژی:

1. نیازهای بازار مقصد: شناخت نیازها، متقاضیان و خواسته‌های بازار مقصد از مهمترین عوامل در انتخاب استراتژی واردشدن به بازارهای بین‌المللی است. تحقیقات دقیق و تحلیل جامع از بازارهای مختلف به شرکت‌ها کمک می‌کند تا استراتژی‌های متناسب با نیازهای بازار مقصد را انتخاب کنند.
2. منابع و توانمندی‌های شرکت: توانمندی‌های تولیدی، مالی، فنی و فناوری شرکت تعیین‌کننده‌های مهمی در انتخاب استراتژی ورود به بازارهای بین‌المللی هستند. شرکت‌ها باید مطمئن شوند که دارای منابع کافی برای پشتیبانی از استراتژی انتخابی هستند.
3. ریسک‌پذیری: هر استراتژی ورود به بازارهای بین‌المللی همراه با ریسک‌های خاص خود است. شرکت‌ها باید میزان ریسک‌پذیری خود را ارزیابی کنند و استراتژی‌هایی را انتخاب کنند که با ریسک‌های آن‌ها سازگاری دارند.
4. قوانین و مقررات: شناخت و آگاهی از قوانین و مقررات کشورهای مقصد نقش بسیار مهمی در تعیین استراتژی‌های ورود به بازارهای بین‌المللی ایفا می‌کند. قوانین تجاری، مالی، گمرکی و ارتباطات همه باید مورد مطالعه و تحلیل قرار گیرند.

استراتژی‌های ورود به بازار

ورود به بازار بین‌المللی می‌تواند مسیری پرفراز و نشیب باشد اما با برنامه‌ریزی دقیق و روش‌های استراتژیک می‌توان به موفقیت‌های بزرگ دست یافت. کلید موفقیت در این مسیر، انعطاف‌پذیری و توانایی سازگاری با شرایط متغیر است.

شناخت بازار هدف: ابتدا باید بازار هدف خود را با دقت انتخاب کنید. تحقیقات بازار، قوانین و مقررات و نیازهای مشتریان از جمله مواردی است که باید به دقت بررسی شوند.

برنامه‌ریزی استراتژیک: پس از شناخت بازار نوبت به طراحی یک برنامه استراتژیک می‌رسد. تعیین اهداف واقع‌بینانه، برنامه‌ریزی برای مدیریت منابع و تعیین بودجه بخش‌های مهم این مرحله هستند.

برقراری ارتباطات موثر: ارتباطات در بازار بین‌المللی از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده از تکنولوژی‌های نوین، شبکه‌سازی حرفه‌ای و ایجاد روابط تجاری پایدار می‌تواند در این مسیر کمک‌کننده باشد.

مدیریت ریسک: هر بازار جدیدی ریسک‌های خاص خود را دارد. بنابراین شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک‌ها از جمله مهم‌ترین اقدامات برای جلوگیری از شکست‌های احتمالی است.

اهمیت بازاریابی بین المللی این است که به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا بازارهای جدید را به دست آورده و مزیت رقابتی خود را توسعه دهند. در این مسیر قطعا سود بیشتری را نسبت به قبل کسب خواهند کرد.

انواع بازاریابی بین المللی

بازاریابی بین‌المللی انواع مختلفی دارد که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. برخی از رایج‌ترین انواع بازاریابی بین المللی عبارتند از:

صادرات

صادرات یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تجارت بین‌المللی است و به فروش و ارسال کالاها یا خدمات از یک کشور به کشور دیگر اشاره دارد. در این روش شما محصولات خود را به طور مستقیم به مشتریان در کشورهای دیگر می‌فروشید. صادرات می‌تواند به اقتصاد کشور صادرکننده کمک کند تا با افزایش تولید، ایجاد شغل و ورود ارز خارجی، رشد بیشتری داشته باشد. این فرآیند به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا محصولات خود را در بازارهای جهانی عرضه کنند.

چالش‌های صادرات

• موانع تجاری مانند تعرفه‌ها و محدود بودن مبادلات بین‌المللی.
• تفاوت‌های فرهنگی و زبانی که ممکن است در ارتباط با مشتریان بین‌المللی ایجاد شود.
• تغییرات نرخ ارز که می‌تواند بر سودآوری تأثیر بگذارد.
• رقابت شدید با تولیدکنندگان دیگر در بازارهای جهانی.

مزایای صادرات

• دسترسی به بازارهای بزرگ‌تر و افزایش فروش و سود.
• کاهش وابستگی به بازار داخلی و کاهش ریسک.
• افزایش آگاهی از برند و اعتبار در سطح جهانی.
• کاهش هزینه‌ها با افزایش تولید.

صدور مجوز

در این روش شما به یک شرکت در کشور دیگر اجازه می‌دهید تا محصولتان را تحت نام تجاری خود تولید و به فروش برساند. در حقیقت صدور مجوز (Licensing) به توافقی اشاره دارد که در آن یک شرکت (لایسنس‌دهنده) به شرکت دیگری (لایسنس‌گیرنده) اجازه استفاده از حقوق مالکیت فکری، نام تجاری، طرح‌ها، اختراعات یا فناوری‌های خود را می‌دهد.

این امر به لایسنس‌گیرنده امکان می‌دهد تا محصولات یا خدمات مرتبط با این حقوق را تولید و بازاریابی کرده یا به فروش برساند. در حالی که لایسنس‌دهنده معمولاً درصدی از فروش یا مبلغ ثابتی به عنوان حق لایسنس دریافت می‌کند. این مورد اغلب برای گسترش دسترسی به بازارهای جدید بدون نیاز به سرمایه‌گذاری مستقیم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بازار های بین المللی

سرمایه‌گذاری مشترک

در این نوع بازاریابی شما با یک شرکت در کشور دیگر برای تولید و فروش مشترک محصول خود همکاری می‌نمایید. سرمایه‌گذاری مشترک Joint Venture) یک توافق تجاری است که در آن دو یا چند شرکت یا فرد برای رسیدن به یک هدف مشخص تجاری، مالی یا فنی با یکدیگر همکاری می‌کنند. طرفین مشارکت‌کننده در این نوع سرمایه‌گذاری، منابع، دانش، مهارت‌ها و سایر دارایی‌های خود را به اشتراک می‌گذارند و در سود و زیان حاصل از پروژه به نسبت تعیین شده در قرارداد سهیم می‌شوند.

فرانچایز یا حق امتیاز

فرانچایز یا حق امتیاز (Franchising) یک روش برای توزیع محصولات است که در آن یک امتیازدهنده (که علامت تجاری یا نام تجاری و سیستم تجاری را ایجاد کرده) به امتیازگیرنده اجازه می‌دهد تا محصولات یا خدمات خود را با نام و برند امتیازدهنده عرضه کند. امتیازگیرنده معمولاً هزینه اولیه و حق امتیاز سالانه‌ای را به امتیازدهنده پرداخت نموده و در عوض از پشتیبانی، برند و سیستم‌های تجاری او بهره‌مند می‌شود. این روش به ویژه در صنایع خرده‌فروشی و رستوران‌های زنجیره‌ای محبوب است.

تولید قراردادی (Contract Manufacturing)

یک شرکت طبق موافقت نامه تولید قراردادی می‌تواند به دو صورت عمل نماید:
۱)شرکت می‌تواند قطعات را در اختیار یک تولید کننده قراردهد، و تولید کننده آنها را مونتاژ نماید.
۲)شرکت می‌تواند مسئولیت ساخت کل محصول با مشخصات ویژه‌ای به تولید کننده واگذار نماید در هر دو صورت، مسئولیت بازاریابی محصولات برای شرکت محفوظ می‌ماند.

قرار داد مدیریتی (Management Contracting)
طبق قرارداد مدیریتی، یک شرکت تخصص‌های مدیریتی و دانش فنی را برای شرکت دیگر یا یک دولت فراهم می‌کند. اگر چه طبق این روش، تیم مدیریتی به عنوان مشاور انجام وظیفه می‌کند، اما ممکن است در فعالیت‌های عملیاتی نیزدرگیر شوند

پیمان‌های استراتژیک (Strategic Allinces)

پیمان‌های استراتژیک عبارتست از پیمان هایی که براساس آن، شرکت‌ها برای دست یافتن به توان رقابتی از منابع یکدیگر به طور مشترک استفاده کنند. برخلاف «سرمایه گذاری مشترک»که طبق آن شرکت‌ها برای ایجاد یک سازمان مستقل جدید، هر کدام سهمی از منابع را تامین می‌کنند، پیمان استراتژیک، شرکت جدیدی را به وجود نمی آورد، بلکه صرفاً به ارتقای سطح همکاری بین شرکت‌ها می‌انجامد. علت ایجاد پیمان‌های استراتژیک، تمایل شرکت‌ها به سهیم شدن در منابع تکنولوژی، تولید و بازاریابی می‌باشد. شرکت‌های «مایکروسافت»، «دیجیتال» پیمانی را به وجود آوردند، که در آن تلاش‌های مشترکی جهت طراحی نرم‌افزار صورت می‌گیرد. بیشترین پیمان‌های استراتژیک در میان شرکت‌های سه منطقه اقتصادی امریکای شمالی، اروپا و آسیای جنوب شرقی به وجود می‌آید.

چالش‌ها و ریسک‌های ورود به بازارهای بین‌المللی

ورود به بازارهای بین‌المللی با چالش‌ها و ریسک‌های خاص خود همراه است که برای موفقیت در این حوزه باید با آن‌ها مواجهه و آن‌ها را به‌درستی مدیریت کرد. در این بخش، به برخی از چالش‌ها و ریسک‌های وارد شدن به بازارهای جهانی پرداخته می‌شود:

بازار های بین المللی

ریسک ارزی

تغییرات نرخ ارز می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر سودآوری شرکت‌ها در بازارهای بین‌المللی داشته باشد. نوسانات نرخ ارز ممکن است باعث کاهش درآمد یا افزایش هزینه‌ها شود. برای مدیریت این ریسک، شرکت‌ها می‌توانند از ابزارهای مالی مانند قراردادهای معاملاتی آتی (Futures) و گزینه‌های ارزی (Options) استفاده کنند.

ریسک سیاسی و اقتصادی

تغییرات سیاسی و اقتصادی در کشورهای مقصد می‌توانند به‌طور مستقیم تأثیرگذار بر فعالیت‌های شرکت‌ها باشند. تغییرات در قوانین و مقررات، تحریم‌ها، ناپایداری اقتصادی و سیاسی، اضطراب بازار و تغییرات ناگهانی در سیاست‌های کشورها ممکن است ریسک‌هایی برای ورود به بازارهای بین‌المللی ایجاد کنند.

ریسک فرهنگی و زبانی

فرهنگ‌ها و زبان‌ها در کشورهای مختلف ممکن است باشگاهی که شرکت‌ها باید برای ورود به بازارهای بین‌المللی متعامل شوند. برخورد با مسائل مربوط به تفاوت‌های فرهنگی، ترجمه محتوا و ارتباطات زبانی می‌تواند به‌طور مستقیم تأثیرگذار بر ارتباطات و تجارت شرکت‌ها با مشتریان خارجی باشد.

رقابت بازاریابی

ورود به بازارهای جدید، به‌خصوص بازارهای رقیب‌پذیر، ممکن است همراه با رقابت شدیدی باشد. شرکت‌ها باید توانایی رقابت با رقبا و تبلیغات هوشمندانه و ارتقاء مزیت‌های رقابتی خود را داشته باشند.

ریسک نوسانات بازار

تغییرات ناگهانی در بازارهای بین‌المللی می‌تواند باعث نوسانات قیمت، تقاضا و عرضه شود که به‌طور مستقیم تأثیرگذار بر عملکرد و سودآوری شرکت‌ها است.

ریسک حقوقی و مالیاتی: تطابق با قوانین و مقررات مالیاتی و حقوقی کشورهای مقصد نیازمند انجام تحقیقات جامع و مشاوره حقوقی است. عدم رعایت این موارد می‌تواند باعث جریمه‌ها و مشکلات حقوقی شرکت‌ها شود.

مشکلات لجستیک و حمل و نقل

مسائل مرتبط با لجستیک و حمل و نقل در بازارهای بین‌المللی می‌تواند به‌عنوان یک چالش مهم برای شرکت‌ها ظاهر شود. مشکلات در ارتباط با تأمین کالا، حمل و نقل بین‌المللی، گمرک و نقص در زنجیره تأمین می‌تواند اثرات مخربی بر عملکرد شرکت‌ها داشته باشد.

برای مواجهه با این چالش‌ها و ریسک‌ها، شرکت‌ها باید با دقت برنامه‌ریزی کنند و از روش‌های مدیریت ریسک مناسب استفاده کنند. همچنین، استفاده از تحقیقات قوی، به‌روز بودن با شرایط بازارها و اجرای استراتژی‌های هوشمندانه، می‌تواند به شرکت‌ها در موفقیت در بازارهای بین‌المللی کمک کند.

کلام آخر

هر کسب‌وکاری پس از آنکه در بازارهای داخلی جایگاه خود را پیدا کرد ممکن است بخواهد به بازارهای جهانی وارد شود. ساده‌ترین و نخستین روش برای ورود به بازارهای جهانی، صادرات است. با این وجود صادرات تنها راهکار وارد شدن به عرصه رقابت بین‌المللی نیست. کسب‌وکارها و مدیران بازاریابی آنها با آگاهی و شناخت درست از انواع قراردادهای تجاری بین‌الملل می‌توانند جایگاه خود را بازارهای جهانی تثبیت کنند. به عنوان یک پژوهشگر بازاریابی و همینطور یک مدیر بازاریابی آگاهی از انواع استراتژی ورود بازاریابی بین‌المللی بسیار بااهمیت است.

مهشاد لازمی